Kołnierze spawane gniazdowo są mocowane tylko jedną spoiną pachwinową, tylko na zewnątrz i nie są zalecane do ciężkich warunków. Są one używane tylko do przewodów o małym przekroju. Ich wytrzymałość statyczna jest równa kołnierzom nasuwanym, ale ich wytrzymałość zmęczeniowa jest o 50% większa niż kołnierzy nasuwanych podwójnie spawanych. Grubość rury łączącej powinna być określona dla tego typu kołnierzy, aby zapewnić właściwy wymiar otworu. W przypadku kołnierza spawanego gniazdowo, przed spawaniem, należy utworzyć przestrzeń między kołnierzem lub łącznikiem a rurą. ASME B31.1 Przygotowanie do spawania (E) Montaż spoiny gniazdowej mówi: Podczas montażu połączenia przed spawaniem, rurę lub rurę należy włożyć do gniazda na maksymalną głębokość, a następnie wycofać około 1/16″ (1,6 mm) od styku między końcem rury a kołnierzem gniazda. Celem luzu dolnego w spoinie gniazdowej jest zwykle zmniejszenie naprężeń szczątkowych w podstawie spoiny, które mogą wystąpić podczas krzepnięcia metalu spoiny. Na obrazku pokazano wymiar X szczeliny dylatacyjnej. Wadą jestkołnierz spawany gniazdowoTo właściwa szczelina, którą należy wykonać. W przypadku produktów korozyjnych, a głównie w systemach rur ze stali nierdzewnej, pęknięcie między rurą a kołnierzem może powodować problemy z korozją. W niektórych procesach ten kołnierz jest również niedopuszczalny.
Czas publikacji: 02.07.2024