Wyjaśnienie spawania kołnierzowego
1. Spawanie płaskie: Spawać tylko warstwę zewnętrzną, bez spawania warstwy wewnętrznej. Zazwyczaj stosowane w rurociągach średniego i niskiego ciśnienia, ciśnienie nominalne rurociągu powinno być mniejsze niż 0,25 MPa. Istnieją trzy rodzaje powierzchni uszczelniających do spawania kołnierzy płaskich.
Typ wklęsło-wypukły i typ z rowkiem czopowym, spośród których typ smarujący jest szeroko stosowany, a cena jest przystępna przy wysokiej opłacalności.
2. Spawanie doczołowe: Zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna warstwa kołnierza muszą zostać zespawane, co jest powszechnie stosowane w rurociągach średniego i wysokiego ciśnienia. Ciśnienie nominalne rurociągu wynosi od 0,25 do 2,5 MPa. Powierzchnia uszczelniająca połączenia kołnierzowego metodą spawania doczołowego
Sprzęt jest dość skomplikowany, dlatego koszty robocizny, metod instalacji i materiałów pomocniczych są stosunkowo wysokie.
3. Spawanie mufowe: stosowane głównie w rurociągach o ciśnieniu nominalnym mniejszym lub równym 10,0 MPa i średnicy nominalnej mniejszej lub równej 40 mm.
4. Luźna tuleja: Jest ona stosowana głównie w rurociągach z mediami o niskim ciśnieniu, ale agresywnymi, dlatego ten typ kołnierza charakteryzuje się dużą odpornością na korozję. Surowcem jest głównie stal nierdzewna.
Tego typu połączenia używa się głównie do łączenia rur żeliwnych, rur z wykładziną gumową, rur z metali nieżelaznych i zaworów kołnierzowych. Połączenia kołnierzowe stosuje się również do łączenia urządzeń procesowych z kołnierzami.
Czas publikacji: 30 kwietnia 2024 r.