Processus sectionis levis dividitur in

Processus sectionis levis dividitur in:
1. Sectio vaporisationis:
Sub calefactione radii laseris densitatis altae potentiae, temperatura superficialis materiae celeriter ad punctum ebullitionis ascendit, quod sufficit ad liquefactionem per conductionem thermalem effectam vitandam. Propterea, pars materiae in vaporem vaporatur et evanescit, dum aliae ut ejecta e fundo suturae secandae a fluxu gasis auxiliaris auferuntur.
2. Sectio liquefactionis:
Cum densitas potentiae radii laseris incidentis certum valorem excedit, materia intra punctum irradiationis radii evaporare incipit, foramina formans. Hoc foramen parvum formato, quasi corpus nigrum fungetur ut omnem energiam radii incidentis absorbeat. Foramen parvum muro metalli fusi circumdatur, deinde fluxus aeris auxiliaris, coaxialis cum radio, materiam fusam circa foramen aufert. Dum materia movetur, foramen parvum synchrone horizontaliter in directione sectionis movetur ut suturam sectionis formet. Radius laseris per marginem anteriorem huius suturae lucere pergit, et materia liquefacta continue vel pulsatim ex interiori suturae ablabitur.
3. Sectio liquefactionis oxidationis:
Sectio liquefacta plerumque gases inertes adhibet. Si oxygenium vel alia gasa activa loco eius adhibentur, materia sub irradiatione radii laseris accenditur, et violenta reactio chemica cum oxygenio fit ut alia fons caloris producatur, quae sectio liquefacta oxidativa appellatur. Descriptio specifica haec est:
(1) Superficies materiae sub irradiatione radii laseris celeriter ad temperaturam ignitionis calefit, deinde intensas reactiones combustionis cum oxygenio subit, magnam caloris copiam liberans. Sub actione huius caloris, parva foramina vapore plena intra materiam formantur, parietibus metalli liquefacti circumdata.
(2) Translatio substantiarum combustionis in scoriam celeritatem combustionis oxygenii et metalli moderatur, dum celeritas qua oxygenium per scoriam diffunditur ad frontem ignitionis perveniendum etiam magnum momentum in celeritatem combustionis habet. Quo maior est fluxus oxygenii, eo velocior reactio chemica combustionis et celeritas remotionis scoriae. Scilicet, quo maior est fluxus oxygenii, eo melius, quia nimis celeris fluxus potest refrigerationem rapidam productorum reactionis, nempe oxidorum metallicorum, ad exitum suturae secandae causare, quod etiam qualitati secandae nocet.
(3) Manifestum est duas fontes caloris in processu oxidationis-fusionis sectionis esse, nempe energia irradiationis laseris et energia thermalis generata ex reactione chemica inter oxygenium et metallum. Aestimatur calorem emissum per reactionem oxidationis durante sectione chalybis circiter 60% totius energiae necessariae ad secandum repraesentare. Manifestum est usum oxygenii ut gasis auxiliaris celeritates sectionis maiores consequi posse comparatis gasibus inertibus.
(4) In processu sectionis liquefactionis oxidationis cum duabus fontibus caloris, si celeritas combustionis oxygenii maior est quam celeritas motus radii laseris, fissura sectionis lata et asper apparet. Si celeritas motus radii laseris velocior est quam celeritas combustionis oxygenii, fissura resultans angusta et levis erit. [1]
4. Sectio fracturae moderanda:
In materiis fragilibus quae laesioni thermali obnoxiae sunt, sectio celeris et moderata per calefactionem radii laserici sectio fracturae moderatae appellatur. Huius processus secandi principale propositum est parvam aream materiae fragilis radiis lasericis calefacere, quod magnum gradientem thermalem et deformationem mechanicam gravem in ea area efficit, quae fissuras in materia formare efficit. Dummodo gradiens calefactionis aequilibratus servetur, radius lasericus fissuras in quamlibet directionem desideratam dirigere potest.